Ε, οχι... (μανιφεστο!)

Συνεχιζεται το ψαξιμο για το σπιτι αλλα το προβλημα εχει γινει τωρα λιγακι πιο περιπλοκο. Ενω αρχισαμε να βρισκουμε μερικα σπιτια που μας αρεσουν ειπαμε να ρωτησουμε τι ειναι αυτη η φρασουλα που μας λενε καθε φορα οτι ειναι απαραιτητο: aval bancario obligatorio!
Οι "αγαπητοι" λοιπον ιδιοκτητες για να σου νοικιασουν το "πολυτιμο" διαμερισματακι τους (συνηθως 45τ.μ. - 650 ευρω) ζητανε εκτος απο το ενοικιο και μια ή δυο εγγυησεις και μια ποσοτητα χρηματων να υπαρχει στην τραπεζα παγωμενη μονο γι' αυτους σε περιπτωση που συμβει κατι... Μπορει να ειναι 2, 3 ή περισσοτερες χιλιαδες ευρω, τα οποια αν τα εχεις ηδη η τραπεζα φροντιζει με ενα μικρο αντιτιμο (φορους) να παγωσει το ποσο για το ενδεχομενο που δεν θα εχεις να πληρωσεις το ενοικιο. Αν βεβαια δεν εχεις αυτο το ποσο, η τραπεζα μπορει να σου δανεισει (με ενα αντιτιμο φυσικα) και μετα θα πρεπει να το ξεπληρωνεις. Δηλαδη ο ενοικιαστης αντιμετωπιζεται σαν a priori εγκληματιας-κλεφτης που δε θα μπορει να πληρωσει το ενοικιο -ακομα κι αν ξερουνε οτι εχει μονιμη εργασια και σταθερο μισθο- και θελει οπωσδηποτε να τους εκμεταλευτει. Ποτε εγινε ετσι ο κοσμος μας;

-κι αυτο τι ειναι; -το βασικο υπνοδωματιο

Η Ισπανια δεν εχει απο οτι φαινεται καθολου καλη σχεση με τα ενοικια, μιας και ολοι με την πρωτη ευκαιρια εσπευσαν να αγορασουν ενα σπιτακι ξεχνοντας οτι θα ανηκει στην τραπεζα μεχρι να το ξεπληρωσουν (σε 20, 30, 40... χρονια!) και τωρα παραπονιουνται γιατι δεν μπορουν να πληρωσουν την υποθηκη τους. Φανταστειτε τι γινεται οταν ενας νεος ανθρωπος θελει να ανεξαρτητοποιηθει και να ζησει μονος του, εχει να σκεφτει εκτος απο το αν τα βγαζει περα με τον μισθο που παιρνει (πανω απο 11 εκατομυρια ισπανοι εχουν ενα μισθο κατω απο χιλια ευρω, γι' αυτο και ονομαζονται mileuristas) και τι εγγυησεις θα δωσει στον ιδιοκτητη. Ουσιαστικα αυτο που θελει ο ιδιοκτητης ειναι να εχει το ενοικιο προπληρωμενο στην τραπεζα για να εχει το κεφαλι του ησυχο. (Μονα ζυγα δικα τους δηλαδη). Φανταζομαι οτι αυτο ξεκιναει απο το φοβο οτι θα του καταστρεψουν το σπιτι (σε ποσα ενοικια πραγματικα εχει χασει ο ιδιοκτητης θα ηθελα να ξερω!) και δεν θα μπορει να αντιδρασει αλλα ισως δε ξερει οτι ακομα και με την εγγυηση μπορει να βρει τον μπελα του, γιατι μπορει ο ενοικιαστης να σταματησει να πληρωνει οποτε θελει μιας και το ενοικιο ειναι ηδη πληρωμενο για δυο, τρεις ή παραπανω μηνες... Και οταν τελειωσει η εγγυηση, τι;;;

Να σημειωσω οτι τα περισσοτερα απο τα σπιτια που ειδαμε δεν αξιζουν καν τα χρηματα που ζητανε και ενω αυτη τη στιγμη ειμαστε σε κατασταση εκτακτης αναγκης γιατι δεν εχουμε βρει που να μεινουμε εκει και σε λιγο θα πρεπει να αφησουμε το σπιτι μας εδω, πρεπει εκτος απο τα ταξιδια που κανουμε πανω κατω απο τη μια πολη στην αλλη και τα ξενοδοχεια και τα ραντεβου, να περιμενουμε αν και ποτε η τραπεζα θα μπορει να μας δει, να τσεκαρει την περιπτωση μας και να μας δωσει την οποια εγγυηση ζηταει ο ιδιοκτητης. Και στον ενοικιαστη ποιος θα εγγυηθει; Γιατι απο τοτε που ειμαι εγω δυο φορες που αφησαμε καποιο σπιτι και τις δυο, ο ιδιοκτητης δεν επεστρεψε την εγγυηση που ειχε παρει και χωρις κανενα ιδιαιτερο λογο!

"Το να εχεις σπιτι δεν ειναι πολυτελεια, ειναι δικαιωμα"

Αλλα βεβαια ειχα ξεχασει οτι ζουμε σε εναν κοσμο αδικο και φτιαγμενο ειδικα για τους εχοντες! Ομως -μετα απο διεξοδικη συζητηση με τον καλο μου- αποφασισαμε πως σε οποιο σπιτι μας ζητανε εγγυηση τραπεζης θα λεμε οτι δε μας ενδιαφερει! Ναι, θα αργησουμε να βρουμε σπιτι, ναι, θα ταλαιπωρηθουμε κι αλλο, το ξερω. Αλλα σ' αυτο το ανηθικο σχεδιο εναντιον των απλων ανθρωπων αρνουμαι να συμμετεχω. Αρνουμαι να παιξω το ρολο του καημενου του ενοικιαστη, που επειδη εχει αναγκη να μεινει σε ενα σπιτι, ο ιδιοκτητης και η τραπεζα τον εχουν δεμενο με καθε τροπο. Ειναι θεμα αρχης.


Γιατι αργα ή γρηγορα κατι θα βρουμε και θα τα ξεχασουμε ολα αυτα, αλλα τουλαχιστον δε θα κοιμομαστε το βραδυ με το αγχος της προπληρωμενης ζωης και του ξεπουληματος σε αυτους που δεν τους φτανουν οσα εχουν και ολο ζηταν κι αλλα, κι αλλα, κι αλλα....